Moleküler hidrojenin diğer antioksidanlara göre üstünlüğünün çok küçük molekül yapısından kaynaklandığını belirtmiştik.

Bir başka çok önemli özelliği de yağda çözülebilir olmasıdır. Bu hücre zarlarından kolaylıkla geçebilmesine olanak verir. Bu sebeple Aktif Hidrojen, diğer antioksidanların aksine, vücudun her bir canlı kısmına kolaylıkla ulaşabilir.

Tüm dğer antioksidanlara karşı bir başka üstünlüğü ise görevini tamamladığı andan itibaren sadece buharlaşabilir ya da suya dönüşür. Böylece, diğer antioksidanlar gibi serbest radikallere dönüşme tehlikesi yoktur. Aksine, görevini tamalayarak serbest radikal haline gelen antioksidanların da kendilerini tazelemelerine katkı yaparak antioksidan etkilerini sürdürmelerine yardımcı olur.

Su, bildiğiniz gibi hayatın kaynağıdır, oksijen de hayat verir. Fakat maalesef, vücutta okisdasyon arttığında yeterli Hidrojen dengesi bulunmazsa sorunlar başgöstermeye başlar. Buna Oksidatif Stres denir ve bir çok hastalığın temel sebebidir.

Aslında Oksijen elektron dengesini kaybettiğinde vücutta çok ciddi bir serbest radikale dönüşür. Bu durumdaki Oksijen Aktif Oksijen olarak adlandırılır ve hücrelere çok ciddi zararlar verebilir. İşte bu durumda devreye giren bu çok küçük Moleküler Hidrojen, onu sakinleştirerek nötralize eder ve zararsız bir su molekülü oluşturarak vücuda yararlı hale getirir. Bu işlemde hiç bir zararlı yan ürün ortaya çıkmaz. Ayni zamanda H2 hiç bir şekilde yararlı radikallere saldırmaz. Vücuda hiç bir zararlı etkisi yoktur. Vücuda fazla gelmesi ya da ortamda fazla miktarda olması vücuda hiç bir zarar vermediği gibi fazlası sadece buharlaşarak havadaki Oksijen ile birleşir ve su molekülleri oluşturur ki bu da vücutta hidrasyona ve/veya nemlemeye katkı sağlar.